Saying Goodbye

is the saddest and hardest thing to say. whether to someone special, family, friends, and WORK!

(click to enlarge :D)

Kahapon ang huling araw ko sa una kong trabaho, na kahit hindi related sa tinapos ko, e masasabi kong nakatulong sa akin sa maraming aspeto ng buhay ko.

Matagal ko ng hinihintay to, pero kahapon nung ina-announce sa room na last day ko na, sa harap ng mga kaibigan ko, hay!!! Ang saaaaaaaaaad! Gusto kong umiyak. Kahit papano, napamahal din saken ang KA. Binigyan pa ko ng boss ko ng “farewell” gift. Akala ko picture frame lang siya, cute yung frame, I said thank you syempre, pero nung uwian habang naglalakad na kami pauwi tinanggal ng katrabaho ko sa paper bag, at dun ko nakita na may ZENY. Pinapersonalized pa nila. Lalo tuloy akong nalungkot.

Dapat walang regrets. I’m doing this for myself. I need to fix everything in my life. My priorities and myself. Kahit na malungkot talaga, at alam kong wala na kong trabaho at wala na kong babalikan, still I will take that risk. Ipapasa ko muna yun. Bahala na sa susunod. Hehehe.

I will surely miss KA. Thank you.

PS: Kahapon, kahit papano masaya pa rin. Kasi my friend, is 4 months pregnant! Oha, san ka pa? Pasabog siya eh. At tinago niya yun, kahit halatang lumulobo siya. hehehehe